آهای مهتاب کوچه ،

     با توام!

     چقدر تنهایی؟!

           و چقدر بزرگ...!

     دلم گرفته ،

     به اندازه ی تنهایی ات

     به قدر فاصله ام از تو

     و تو...

     چقدر دوری،

           از من و کوچه ام!

     در انتهای دیگر آسمان

     نشسته ای و

     به شب می نگری!

     کاش دستهایم

     آنقدر بلند بودند

     که به دستهای مهربانت می رسید...

     کاش،

           فاصله مان

           به اندازه یک خط فاصله بود...

     کاش فقط من بودم و تو

           من بودم و چشمهای درخشانت...

نظرات شما عزیزان:

negin

ساعت0:05---21 شهريور 1392

[وب سایت]

خودت از احساس تهی شدی...اما من با خوندن این شعر لبریز احساس شدم...ممنون...

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: